Plaklippen – gepubliceerd op Virus

Een verhaal over nieuw leven, een virus en het einde van een tijdperk.

Het is de geur die hem wekt. Scherp, als de ochtendoksel van zijn vader. De warmte, de stem, de huid die aanvoelt als een nieuwe luier; het is allemaal anders, maar vooral de geur valt op, stoort hem. Hij opent zijn ogen en ziet een groot gezicht, half bedekt onder een stortvloed aan witte haren.
    ‘Ja,’ zegt het haar, ‘daar ben je!’
    Meer stemmen hoort hij nu. Ergens op de achtergrond zijn moeder, maar ver, te ver. Het gezicht komt dichterbij, prikt op zijn kin, drukt lippen op zijn >>>

*

Duel – gepubliceerd op De Optimist

Een kort verhaal over een cowboy en een stokpaard.

Hij stapte op zijn stokpaard en spoorde het dier aan. In keurige draf, waarbij hij zorgde dat hij steeds even uit zijn zadel omhoog kwam, reed hij het dorp binnen. In de hoofdstraat minderde hij vaart en hield stil voor een houten gebouw. Hij zette beide benen naast de stok op de grond, knoopte het stokpaard aan de dwarsbalk vast en klopte het dier op de zijkant van de hals. Het paard dat naast het  >>>

*

Mevrouw Wiener – longlist Debutantenschrijfwedstrijd 2019|2020

Een verhaal met een ongenodigde gast en een ongewoon slachtoffer.

Mevrouw Wiener bekeek zichzelf in de ovale spiegel die naast de jassen aan de muur hing en schikte haar haar. Ze trok het ceintuur van haar jas vast en klopte een vuiltje van de stof.  De gordijnen­ had ze al dichtgetrokken, de thermostaat laag gedraaid. Ze pakte de zwart leren tas met de halfronde hengsels van de kapstok, knipte het licht uit en legde haar hand op de klink van de deur. Op het moment dat ze de deur opentrok, werd er aan de andere kant met flinke kracht geduwd. Mevrouw Wiener zag nog net. >>>

*

Tweeëndertig minuten – longlist en publicatie De Grote Lowlands Schrijfwedstrijd 2019

Een verhaal over liefde, wachten op liefde en liefdeloosheid.

‘Wat vond je van de film?’ vroeg hij. Ze liepen de bioscoop uit, de verlichte straten in. Ze keek opzij naar zijn gladgeschoren kin, zijn wijkende haargrens. Wat zou hij vinden, vroeg ze zich af, wat zou hij vinden dat ik ervan moet vinden? Hij hield de deur van het café open, laveerde voor haar uit naar de bar. Even naar het toilet, zei ze. 

Hij keek haar na. Hij probeerde meer over haar te weten te komen; ze liet weinig los. Ze werkte bij het ministerie, dat wist hij, maar niet welk ministerie, of wat ze daar  

See more, follow & like

LinkedIn
Instagram

© 2023 Andrea Gritter All Rights Reserved.